Padel is explosief, snel en vooral verslavend leuk — het is makkelijker te leren dan tennis, de korte en intense rally’s houden het spannend en het sociale karakter zorgt ervoor dat je altijd ‘nog één potje’ wilt spelen.
Maar het is ook een van de meest belastende racketsporten voor je voeten. De korte, zijwaartse sprintjes en abrupte stops vragen veel van je enkels, pezen en de voetbogen.
In dit blog lees je welke voetklachten padel kan veroorzaken en waarom, wat het verschil is met tennis en squash en wat je kunt doen om pijn en blessures te voorkomen.
Ik zei het al; padel is razend populair. Maar de explosieve kracht die het spel vraagt, zet je voeten flink aan het werk. Ik hoor regelmatig over padelspelers met voet- en enkelklachten die te herleiden zijn tot het typische padel-bewegingspatroon. Voetklachten die klein beginnen, maar je maandenlang kunnen blijven plagen.
Laten we eens kijken wat er gebeurt met je voeten tijdens een potje padel, waarom juist díe bewegingen tot blessure kunnen leiden en vooral: wat je eraan kunt doen.
Inhoudsopgave
Waarom padel je voeten op de proef stelt
Padel is geen tennis. Waar tennis draait om lange sprints en krachtige, rechtlijnige bewegingen, vraagt padel om korte, explosieve zijwaartse stappen, abrupte stops en snelle omkeringen. Je staat voortdurend licht gebogen, klaar om in een fractie van een seconde te reageren.
Dat betekent dat je voeten en enkels continu te maken hebben met enorme krachten — niet alleen bij het afzetten maar juist ook bij het afremmen. De combinatie van snelheid, herhaling en beperkte ruimte maakt padel een van de meest belastende racketsporten voor de voet.
Padel versus squash, badminton en tennis
Om goed te begrijpen waarom padel zo belastend is voor je voeten, helpt het om het spel te vergelijken met andere racketsporten.
Padel wordt vaak met tennis vergeleken maar qua beweging lijkt het veel meer op squash. Zowel squash als padel worden gespeeld in een relatief kleine, omsloten ruimte. Je beweegt voortdurend zijwaarts, versnelt, draait en remt abrupt af — vaak meerdere keren binnen één punt. Die korte, explosieve richtingsveranderingen vragen enorm veel van de enkel en voet, zeker bij het landen en afzetten.
Het verschil met squash zit vooral in de verdeling van de blessures.
Bij squash ziet ruim driekwart van alle letsels op de onderbenen en voeten — een opvallend hoog percentage.
In padel komen we juist vaker overbelastingsklachten aan de elleboog tegen (de bekende ‘padel-elleboog’), al zien we ook hier een toename in enkel- en voetproblemen.
De bewegingen in beide sporten zijn biomechanisch bijna identiek; het verschil zit vooral in intensiteit, ritme en frequentie.
Tennis vraagt om langere sprints, meer verticale kracht en een groter speelveld. Het tempo is lager, de bewegingen zijn vloeiender en minder herhaaldelijk zijwaarts. Daardoor is tennis fysiek minder explosief voor de voet, maar het vraagt wel meer uithoudingsvermogen.
Badminton heeft, net als padel, een sterke nadruk op snelle uitvalspassen (lunges) en abrupte stops. Ook hier zien we regelmatig knie- en enkelverstuikingen door de krachten die vrijkomen bij het afremmen en landen na elke sprong.
Het gezamenlijke kenmerk van padel, squash en badminton is de intensieve zijwaartse voetarbeid: telkens remmen, draaien en afzetten. Dat verklaart waarom deze sporten zo’n hoog risico geven op enkelverstuikingen, hielpijn en peesklachten. Alleen bij padel komt daar nog iets extra’s bij — de harde ondergrond met zand, die de belasting op de voetboog en peesplaat vergroot.
Waarom bij padel vooral de elleboog geraakt wordt — en bij squash de voeten
Hoewel padel en squash qua beweging veel op elkaar lijken, ligt de blessurefocus opvallend anders. Dat heeft drie hoofdredenen: materiaal, slagtechniek en bewegingsdynamiek.
Het racket en de slag zelf
Een padelracket is korter, zwaarder aan de kop en heeft geen snaren, maar een harde, gesloten slagplaat. Daardoor worden trillingen en schokken directer doorgegeven aan de onderarm. Combineer dat met het feit dat veel spelers relatief weinig techniekervaring hebben — padel is voor veel mensen een nieuwe sport — en je krijgt een typische overbelastingsblessure: de padel-elleboog. Die lijkt op een tenniselleboog, maar zit vaak iets dieper in de onderarm.
Bij squash werkt dat anders. Het racket is lichter en de snaren vangen een deel van de impact op. De belasting verschuift daardoor van de arm naar het onderlichaam: de explosieve afrembewegingen, sprongen en rotaties vragen daar het meeste van enkels en voeten.
Het verschil in speelstijl
Padel kent veel korte, gecontroleerde slagen — volleys, lobs, bandejas, smashes dicht bij het net of tegen het glas. De beweging komt minder uit de romp en schouder, maar juist uit de pols en onderarm. Daardoor worden de pezen rond de elleboog continu aangespannen en excentrisch belast.
Bij squash is het omgekeerd: daar komt de kracht uit de benen en heupen, met diepe doorgezakte standen en snelle rotaties. De armen volgen de beweging van het lichaam, waardoor de belasting hoger ligt op de voeten en knieën.
Het type speler en ondergrond
Padel trekt een breed publiek, van beginnende tot ervaren spelers. Veel recreanten spelen intensief, maar zonder specifieke krachttraining of technische voorbereiding. Die groep is gevoeliger voor overbelasting van de onderarmpezen.
Squash wordt vaak gespeeld door meer geoefende sporters met meer explosieve kracht in de benen — en juist daardoor zijn de onderste ledematen daar het meest kwetsbaar.
Padel: De meest voorkomende voet- en enkelblessures
Enkelverstuikingen (inversieletsel)
De klassieker. De voet draait naar binnen waardoor de buitenste enkelbanden overrekken of zelfs scheuren. Dat gebeurt vaak bij een abrupte stop tegen het glas of door vermoeidheid. En een enkel die eerder verstuikt is, blijft bovendien gevoeliger voor herhaling.
Fasciitis plantaris (hielpijn – peesplaatontsteking)
Dit is een irritatie van de peesplaat die onder de voet loopt. Meestal zit de irritatie bij de aanhechting aan het hielbeen. De pijn is scherp en meest voelbaar bij de eerste stappen in de ochtend of na stilzitten.
Tijdens padel komt de peesplaat onder maximale spanning bij het landen en bij het afzetten. Spelers met overpronatie (doorgezakte voet) lopen extra risico omdat bij hen de peesplaat al constant onder druk staat.
Achillespeesklachten
De achillespees heeft het zwaar bij padel. Vooral afremmen, sprinten en terug bewegen vanaf de achterwand zet de pees flink onder druk. Zonder voldoende tijd om te herstellen kan dit leiden tot chronische tendinopathie: achillespeesontsteking.
Overige voetklachten
Denk aan haarscheurtjes (stressfracturen) in middenvoet of hiel, een pijnlijk cuboid-syndroom (irritatie van een klein botje aan de buitenzijde van de voet), of overbelasting van de voorvoet door voortdurende druk en korte sprongetjes.
Dit vergroot het risico
Voetmechanica
Elke voet is anders en reageert verschillend op dezelfde belasting. Overpronatie (het naar binnen kantelen van de voet) zorgt bijvoorbeeld voor extra spanning op de fascia (peesplaat) en de achillespees. Ook een platvoet kan voor problemen zorgen. Bij een platvoet staat de peesplaat onder je voet constant onder spanning, omdat je voetboog minder steun biedt. Hetzelfde geldt voor een verschil in afwikkeling tussen je linker- en rechtervoet – kleine onevenwichtigheden worden bij padel uitvergroot.
Ondergrond waar je op speelt
De meeste padelbanen hebben kunstgras met ingestrooid zand. Dat zand reguleert de glijweerstand — essentieel voor gecontroleerde bewegingen. Wordt de mat slecht onderhouden, dan kan het zand verharden tot een bijna cementachtige laag. Het gevolg: minder schokdemping, meer impact op de hiel en een verhoogde kans op peesklachten.
Ook een te stroef oppervlak is riskant. Als je schoen te veel grip heeft, kan de voet bij draaibewegingen niet vrij meedraaien en komt de volledige draaibeweging direct op je enkel of knie terecht.
Schoeisel
Een goede padelschoen is geen luxe. Padelschoenen moeten voldoende zijdelingse stabiliteit bieden om het naar binnen klappen van de enkel te voorkomen. Tegelijk is genoeg demping belangrijk om de impact op je hiel en peesplaat te beperken. Versleten zolen verliezen beide eigenschappen.
Vermoeidheid en te veel spelen
Hoe vaker en intensiever je speelt, hoe meer kleine belastingen zich kunnen ophopen in je voeten. Bij vermoeidheid reageren je spieren ook trager, waardoor je enkel minder goed beschermd is. Te weinig rust tussen padelpotjes is een vaak vergeten oorzaak van blessures.
Wat kun je doen om voetklachten te voorkomen?
De juiste schoenen
Kies voor padelschoenen met stevige ondersteuning aan de zijkanten – dat voorkomt dat je enkel naar binnen of buiten klapt bij zijwaartse bewegingen. Een zool met visgraat- of hybrideprofiel geeft grip op zandbanen.
Let op goede demping in de hiel en middenvoet; dat scheelt enorm in belasting van de peesplaat. Controleer je schoenen regelmatig op slijtage; versleten zolen vergroten het risico op uitglijden én overbelasting.
Gebruik goede inlegzolen
Niet elke voet is hetzelfde gebouwd en dat merk je bij padel al snel. Een passende steunzool corrigeert kleine afwijkingen in de voetstand en verdeelt de druk gelijkmatiger over je voet. Dat klinkt misschien klein maar het effect is groot.
Vooral bij overpronatie – wanneer je voet naar binnen kantelt tijdens het afzetten – maakt een steunzool het verschil. Door je voetboog te ondersteunen, haal je spanning weg van de peesplaat en achillespees. Die hoeven dan minder hard te werken om je voet stabiel te houden en dat voorkomt irritatie en pijn.
Train je stabiliteit
Balansoefeningen, werken met een balance board of enkeltraining op één been versterken je balansgevoel en controle over je lichaam. Dat helpt blessures voorkomen.
Werk aan je techniek en houding
Bij lage ballen: buig door de knieën, niet door je rug. Houd je gewicht op de bal van je voeten en blijf licht in je bewegingen. Kleine aanpassingen in je houding en bewegingen kunnen de belasting op je voeten flink verminderen.
Speel slim en doseer
Wissel intensieve dagen af met rust of lichte training. Voelt een baan hard of glad aan? Wees extra alert — dat is vaak een teken dat het zand of de mat onderhoud nodig heeft. En luister naar je lijf – pijn is een signaal.
Tot slot
Padel is fantastisch, maar belastend voor je voeten. Blessures komen zelden uit het niets – ze bouwen zich langzaam op. De oplossing is simpel: investeer in goede schoenen en steunzolen, let op je techniek en gun jezelf rust. Dan blijf je met plezier spelen, zonder pijn.
Een goede steunzool dempt schokken beter en zorgt dat je voet minder verschuift in je schoen. Dat geeft meer controle bij abrupte stops en draaiingen – precies de momenten waarop blessures kunnen ontstaan.
Twijfel je welke zool bij jou past? Neem gerust contact op, ik adviseer je met plezier.
Bij padel adviseren wij onze Footlogics Sports.
